poniedziałek, 16 kwietnia 2012

Rower szosowy a czasowy...

Oto moja próba przedstawienia różnic między rowerem czasowym stosowanym na długich dystansach indywidualnych w triathlonie, a rowerem szosowym.


Rower triathlonowy jest specjalnie zaprojektowany do wygodnej i efektywnej jazdy w aerodynamicznej pozycji przy użyciu czasowej kierownicy aero. Geometria roweru ułatwia przejścia z jazdy na rowerze do biegu lepiej niż geometria roweru szosowego.

tak więc jazda na rowerze o geometri triathlonowej przy równoczesnym korzystaniu z kierwnicy aerodynamicznej daje nam dwie główne korzyści:
-zwiększa aerodynamikę jazdy przy zachowaniu dużej wygody
-Ułatwia przejście z roweru na bieg.

kierownica triathlonowa pozwala zasiąźć niżej na rowerze wraz z węższym bardziej aerdynamicznym ułożeniem rąk i tułowia niż
powszechnie montowane w rowerach szosowych przystawki do kierownicy typu baranek. Dzięki temu górna część tułowia swobodnie spoczywa na na kosciach przedramion. W rowerze szosowym ze standardową kierownicą, przy zastosowaniu przystawek, osoba jadąca musi używać górnych mięśni tułowia i rąk do utrzymywania ciała w odpowiedniej pozycji (coś w rodzaju pół-pompki).

Instalowanie przystawek aero do rowerów szosowych w (przeciwieństwie do rowerów triathlonowych), wywiera zmiany w ułożeniu ciała kierowcy. Górna część tułowia jest bardziej rozciągnieta, ręce idą do przodu, a kąt miedzy kością udową i torsem wyostrza się. Przez te zmiany jazda tego typu staje się mniej wygodna. Ze względu na bliskość uda do tułowia , (klatka piersiowa, żołądek, brzuch) będą skrępowane. W tym samym czasie zwiększona odległość siodełka od przystawki powoduje zazwyczaj nadmierne rozciągnięcie ciała, przez co jazda jest mniej stabilna. Ponadto kąt miedzy kością udową a tułowiem powoduje ucisk na przeponę co utrudnia efektywne oddychanie. Do tego zwiększa się napięcie mieśni znajdujących się w tylnej częśi nogi (dwugłowy, półścięgnisty, półbłoniasty). Oznacza to mniejszą skuteczność podczas pedałowania oraz nadmierny przykurcz tych mięśni co odbija się na samej jeździe a później na biegu. Jazda w takie pozycji często też powoduje ból w dolnych częśiach pleców.

Rower triathlonowy został specjalnie zaprojektowany by wyeliminować tego typu problemy. Kąt ramy triathlonowej wynosi koło 76-78 stopni. W rowerze szosowym wynosi on 73-74 stopnie. zwiększony Kąt powoduje powiekszenie przestrzeni miedzy udem a torsem. Zmniejsza to napięcie w mięśniach nóg, eliminuje ból pleców oraz ułatwia oddychanie.



Często mówi się że w rowerze triathlonowym następuje przesunięcie ciała do przodu poprzez przesunięcie siodełka w stronę kierownicy. Dlatego wielu triathlonistów chcąc zmienić swój rower szosowy na czasowy zwyczajnie przesuwając siodełko do przodu w strone kierownicy. Prawda jest taka ze odległość między kierownicą a siodełkiem w rowerze czasowym nie zmniejsza się, za to oś supportu została przesunięta lekko w tył co pozwoliło na otworzenie przestrzeni pod tułowiem. Tak więc modernizując swój rower szosowy na czasowy oprócz przestawienia siodełka do przodu trzeba by wymienić również mostek kierownicy na dłuższy. Mimo to jest to ryzykowne ponieważ następuje inne rozłożenie ciężaru ciała do czego rower szosowy może nie być przystosowany. Do tego ciało przesunięte do przodu względem roweru powoduje przeniesienie większego ciężaru na przednie koło a co za tym idzie, zwiększenie ryzyka pośligu na zakrętach spowodowane zmniejszeniem przyczepności roweru.

Jednak rowery czasowe mają również wady inaczej zaprzestano by produkować zwykłe rowery szosowe. Otóż przez swoją geometrię zmieniony zostaje rozstaw osi kół oraz zostaje on przesunięty pod rowerem wpływając na niekorzyść związaną ze stabilizacją jazdy poprzez zmiane położenia środka ciężkości. Rower w małym stopniu staje się bardziej wywrotny, mniej skrętny. Jest mniej funkcjonalny poprzez zainstalowanie manetek w innym miejscu kierownicy. Dlatego właśnie rowery triathlonowe zabronione są w jazdach grupowych ponieważ zwiększają ryzyko wypadku oraz nie są tak funkcjonalne podczas zrywów i ostrych nawrotów. Jeżeli chodzi o samą jazdę, utrudnione zostaje wchodzenie w ostre zakręty z dużą prędkością. Często mówi sie też, że jazda pod górę na rowerze czasowy jest cięższa. Jednak niektóre źródła mówią, że potrzebna jest po prostu zmiana techniki jazdy z roweru szosowego, która nie sprawdza się pod czas jazdy na rowerze czasowym.

A oto jak wyglada przykładowa analiza kątów . dzięki takiej analizie można skorygować pozycję, która będzie bardziej aerodynmiczna i ergonomiczna.


plus żródła:
http://www.bikesportmichigan.com/bikes/difference.shtml
http://www.youtube.com/watch?v=0mb5g55ly_I&list=LLvlOo-JM9rfNmDcDzXFNfcg&feature=mh_lolz

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz